ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บ้องหู '

    บ้องหู  หมายถึง น. ช่องหู, รูหู, เช่น ขี้หูเต็มบ้องหู.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บ๊อง, บ๊อง ๆ

    (ปาก) ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.

  • บ๊อง, บ๊อง ๆ

    (ปาก) ว. ไม่เต็มเต็ง, บ้า ๆ บอ ๆ.

  • บ้องตะลา

    น. งูชนิดหนึ่ง, ตะยองสะลา ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).

  • บ้องแบ๊ว

    ว. มีหน้าตาพิลึก.

  • บองหลา

    ดู จงอาง.

  • บอด

    ว. มืด, ไม่เห็น, (ใช้แก่ตา); สกปรก เช่น หัวเทียนบอด; ไม่มีแวว เป็นวงทึบไม่โปร่ง (ใช้แก่หัวตัวหนังสือ) เช่น เขียนหนังสือหัวบอด; เรียกนมที่หัวบุ๋มเข้าไปว่า นมตาบอด หรือ นมบอด.

  • บอดสี

    น. เรียกตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สีพิการหรือเจริญไม่เต็มที่ ว่า ตาบอดสี.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒