ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' บรรเทา '

    บรรเทา  หมายถึง [บัน-] ก. ทุเลาหรือทําให้ทุเลา, ผ่อนคลายหรือทําให้ผ่อนคลายลง,เบาบางหรือทําให้เบาบางลง, สงบหรือทําให้สงบ, เช่น บรรเทาทุกข์อาการโรคบรรเทาลง, ประเทา ก็ใช้.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • บรรเทือง

    [บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประเทือง) ก. ทําให้กระเตื้องขึ้น, พยุง,ทําให้ดีขึ้น.

  • บรรพ, บรรพ- ๑

    [บับ, บับพะ-] น. ข้อ, ปล้อง, เล่ม, หมวด, ภาค, ตอน, กัณฑ์; ขั้นบันได;ระยะหรือเวลาที่กําหนด. (ป. ปพฺพ; ส. ปรฺวนฺ).

  • บรรพ, บรรพ- ๑

    [บับ, บับพะ-] น. ข้อ, ปล้อง, เล่ม, หมวด, ภาค, ตอน, กัณฑ์; ขั้นบันได;ระยะหรือเวลาที่กําหนด. (ป. ปพฺพ; ส. ปรฺวนฺ).

  • บรรพภาค

    (แบบ) น. ข้อมือ. (ส.).

  • บรรพเภท

    (แบบ) น. ความปวดร้าวในข้อ. (ส.).

  • บรรพมูล

    (แบบ) น. วันขึ้น ๑ คํ่า และวันกลางเดือนทางจันทรคติ. (ส.).

  • บรรพ- ๒, บรรพ์

    [บันพะ-, บัน] ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น; ตะวันออก. (ป. ปุพฺพ;ส. ปูรฺว).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒