ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ทองคำขาว '

    ทองคำขาว  หมายถึง น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นของแข็งสีเงินเป็นเงางาม บุให้เป็นแผ่นหรือรีดให้เป็นเส้นลวดได้ ประกอบด้วยทองคําเจือโลหะอื่น เช่นเงิน นิกเกิล สังกะสี แพลเลเดียมเพื่อให้ได้สีเงินคล้ายแพลทินัม มักใช้ทําเครื่องรูปพรรณ. (อ. white gold).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ทองคำเปลว

    น. ทองคําที่ตีแผ่ให้บางที่สุด ตัดใส่แผ่นกระดาษใช้สําหรับปิดบนสิ่งที่ลงรักเช่นพระพุทธรูป.

  • ทองเค

    น. เรียกทองคําที่มีเกณฑ์สําหรับวัดความบริสุทธิ์เป็นกะรัตว่าทองเค, ทอง ๒๔ กะรัต ถือเป็นทองแท้ ถ้ามีกะรัตตํ่าลงมา ก็มีโลหะอื่นเจือมากขึ้นตามส่วน เช่น ทองคํา ๑๔ กะรัต หมายถึงมีเนื้อทอง๑๔ ส่วน มีโลหะอื่นปน ๑๐ ส่วน, ทองนอก ก็เรียก.

  • ทองจังโก

    (ถิ่น-พายัพ) น. ทองเหลืองที่ตีแผ่เป็นแผ่นบาง นิยมใช้หุ้มองค์พระเจดีย์ป้องกันการผุกร่อน, ทองสักโก ก็ว่า.

  • ทองชมพูนุท

    น. ทองคําเนื้อเก้า เป็นทองบริสุทธิ์ มีสีเหลืองเข้มออกแดง, ทองเนื้อเก้าทองธรรมชาติ ทองเนื้อแท้ หรือ ทองนพคุณ ก็เรียก.

  • ทองชุบ

    น. โลหะชุบทอง, ทองวิทยาศาสตร์ ก็เรียก.

  • ทองดอกบวบ

    น. ทองเนื้อหก มีสีเหลืองอ่อนคล้ายดอกบวบ.

  • ทองดำ ๑

    น. ทองชนิดหนึ่ง โบราณเข้าใจกันว่ามีสีเนื้อดํา นับถือเป็นของวิเศษ.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒