ค้นหาหมวดอักษร ท
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ทุพพล '
ทุพพล หมายถึง [ทุบพน] (แบบ) ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า.(ป.; ส. ทุรฺพล).
คำที่ใกล้เคียงกัน
ทุพพลภาพ
[ทุบพนละพาบ] ว. หย่อนกําลังความสามารถที่จะประกอบการงานตามปรกติได้.
ทุพภิกขภัย
[ทุบพิกขะไพ] น. ภัยอันเกิดจากข้าวยากหมากแพงหรือการขาดแคลนอาหารในบ้านเมือง. (ป.).
ทุพภิกขันดร, ทุพภิกขันดรกัป
[ทุบพิกขันดอน, ทุบพิกขันดะระกับ] น. ระยะเวลาที่กําหนดไว้ว่าเป็นตอนที่ขาดแคลนอาหาร, คู่กับ สัตถันดรกัป คือ ระยะเวลาที่ฆ่าฟันกันไม่หยุดหย่อน. (ป.).
ทุพภิกขันดร, ทุพภิกขันดรกัป
[ทุบพิกขันดอน, ทุบพิกขันดะระกับ] น. ระยะเวลาที่กําหนดไว้ว่าเป็นตอนที่ขาดแคลนอาหาร, คู่กับ สัตถันดรกัป คือ ระยะเวลาที่ฆ่าฟันกันไม่หยุดหย่อน. (ป.).
ทุม, ทุม-
(แบบ) น. ต้นไม้. (ป.).
ทุม, ทุม-
(แบบ) น. ต้นไม้. (ป.).
ทุมราชา
[ทุมมะ-] น. พญาไม้, ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทํายาได้ ใช้ว่า ไม้โพ ก็มี.(พจน. ๒๔๙๓).
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์
จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒