ความหมายของคำว่า ' ตีกรรเชียง '

ความหมายของคำว่า ' ตีกรรเชียง '
ตีกรรเชียง หมายถึง [–กัน–] ก. อาการที่นั่งหันหน้าไปทางท้ายเรือแล้วใช้มือเหนี่ยวกรรเชียงพุ้ยนํ้าให้เรือแล่นไป, เรียกท่าว่ายนํ้าโดยนอนหงายแล้วใช้แขนทั้ง ๒ พุ้ยนํ้าให้ตัวเลื่อนไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้นเช่น ชกแบบตีกรรเชียง, ตีกระเชียง ก็ว่า.

ตีกลับ
ก. ย้อนกลับคืนผู้ส่ง (ใช้แก่หนังสือหรือจดหมาย) เช่นหนังสือถูกตีกลับ จดหมายถูกตีกลับเพราะหาผู้รับไม่ได้.
ตีกาก
ก. ทําเสียงประกอบเพลงอย่างหนึ่ง. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
ตีกิน
ก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.
ตีเกล็ด
ก. ทบผ้า ๒ ชั้นแล้วเย็บเป็นแนว เพื่อการตกแต่ง;ตีฝาซ้อนเหลื่อมกันตามแนวนอน.
ตีเกลียว
ก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.
ตีไก่
ก. ให้ไก่ตีกันหรือชนกัน, โดยปริยายเรียกการเล่นของเด็กที่เอาดอกหญ้าแพรกมาตีกันว่า ตีไก่.
ตีขนาบ
ก. ทําให้ขึ้นมาขนาบข้าง.