ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กะเทาะ '

    กะเทาะ  หมายถึง ก. ล่อนหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ หรือเป็นแผ่น ๆ, ทําให้ล่อนหลุดออกเช่น กะเทาะเม็ดบัว. น. สิ่งของหรือเปลือกไม้ที่หลุดล่อนออกมาจากพื้นเดิมหรือจากต้น เช่น กะเทาะมะขาม.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กะแท้

    น. ชื่อแมลงพวกมวนขนาดเล็ก ตัวยาว ๘-๑๒ มิลลิเมตร รูปร่างคล้ายโล่ สีน้ำตาลแก่อมดําหรือสีเกือบดํา เมื่อจับต้องตัวจะปล่อยกลิ่นฉุนเหม็นติดมือ บางทีคล้ายกลิ่นอุจจาระของคน มีหลายชนิดที่พบกันแพร่หลาย ได้แก่ ชนิด Geotomus pygmaeus ในวงศ์Podopidae.

  • กะแท่ง

    น. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amorphophallus วงศ์ Araceae ต้นเล็กราวเท่านิ้วมือ เวลาออกดอกไม่มีใบ ก้านช่อดอกอ่อน ๆ ใช้แกงได้,พายัพเรียก ดอกก้าน.

  • กะแทน

    ดู มะแฟน.

  • กะนวล

    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Garcinia merguensis Wightในวงศ์ Guttiferae มียางสีเหลืองจาง ๆ.

  • กะนัด

    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ไม้แบน ๒ อันนอกตะกอสําหรับขัดเส้นด้ายเพื่อกันด้ายยุ่ง.

  • กะบอนกะบึง

    (กลอน) ก. โกรธอย่างแสนงอน, โดยมากใช้ กะบึงกะบอน. ว. ไม่รู้จักจบ, เง้า ๆ งอด ๆ, (ใช้แก่กริยาบ่น) เช่น คอยสะบัดปัดกรกะบอนกะบึง. (อิเหนา), โดยมากใช้ กะบึงกะบอน.

  • กะบ่อนกะแบ่น

    ว. กระท่อนกระแท่น, ไม่เสมอทั่วกัน, ไม่เรียบเสมอกัน, เช่นตัดผมกะบ่อนกะแบ่น ทาสีกะบ่อนกะแบ่น.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒