ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กระเปาะ '

    กระเปาะ  หมายถึง น. รูปนูนกลม, เรียกสิ่งที่มีสัณฐานคล้ายคลึงเช่นนั้นว่ากระเปาะ เช่น กระเปาะไข่ กระเปาะดอกไม้; ฐานที่ฝังเพชรพลอยเป็นหัวแหวนหรือตุ้มหู; เก็จ (ดู เก็จ ๒); (วิทยา) ส่วนของหลอดแก้วที่พองออก จะกลมหรือรีก็ตาม.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กระเปาะเหลาะ

    ว. มีสัณฐานกลมป้อม, เปาะเหลาะ ก็ว่า.

  • -กระเปี้ย

    ใช้เข้าคู่กับคํา กระปั้ว เป็น กระปั้วกระเปี้ย.

  • -กระแป้

    ใช้เข้าคู่กับคํา กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

  • -กระแปด

    ใช้เข้าคู่กับคํา กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.

  • กระโปก ๑

    น. ส่วนหนึ่งของอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกของชายหรือสัตว์ตัวผู้.

  • กระโปก ๒

    น. เครื่องเกวียนสําหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ.

  • กระโปรง

    [-โปฺรง] น. ผ้านุ่งผู้หญิงแบบสากล; ฝาครอบเครื่องรถยนต์หรือฝาครอบที่เก็บของข้างหน้าและข้างหลังรถยนต์; กระบุงรูปกลมสูง ปากผายมาก พื้นก้นเป็นสี่เหลี่ยมเล็กสอบลงลักษณะคล้ายกระโปรงบาน สำหรับขนข้าวเปลือกหรือมะพร้าวเป็นต้น; ภาชนะเย็บด้วยกาบหมากหรือใบไม้ สําหรับใส่ของต่าง ๆ เช่น ราชปุโรหิตก็ให้เอานางนกไส้ใส่กระโปรงขังไว้จนเพลารุ่งเช้า. (นพมาศ); กะโปรง ก็ใช้.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒